Theatertreffen w Berlinie
W dniach 4 – 21 maja odbył się po raz 49 festiwal Theatertreffen Berlin organizowany przez Berliner Festspiele. Wśród 10 wybranych przedstawień niemieckojęzycznego teatru znalazło się 5 spektakli z Berlina – część z nich to międzynarodowe projekty powstałe poza państwowym systemem teatru - 2 z Monachium i po jednym z Bonn, Hamburga i Wiednia. Pod nowym kierownictwem tegoroczny berliński festiwal był miejscem nowych impulsów i innowatywnych rozwiązań w dziedzinie ambitnej i otwartej na przyszłość polityki kulturalnej. Kto do tej pory cenił głównie splendor i „oscarową” atmosferę tego niezwykle ważnego wydarzenia teatralnego Niemiec, temu mogą być nie w smak nowości i bardziej płaskie hierarchie. Kryterium wyboru 10 najlepszych spektakli roku zostało zastąpione wyszukaniem 10 najbardziej niezwykłych przedstawień roku i dokonany wybór był czasem niewygodny. Jury festiwalu nie dążyło do znalezienia wspólnego mianownika zaproszonych spektakli, celem było odzwierciedlenie niemieckiego krajobrazu teatralnego w całej jego różnorodności, czasem dziwactwie i bez wrtościowania. Hasła jak radykalność, niewygoda i zaangażowanie zostały przejęte także przez Stückemarkt - konkurs dla młodych talentów. Jest on od 34 lat częścią Theatertreffen Berlin, ale dopiero od kilku lat stał się imprezą otwartą nie tylko dla niemieckojęzycznej, ale i europejskiej dramaturgii. Dla Polski powodem do radości był fakt, że w finale znalazły się aż dwie polskie autorki: Julia Holewińska z utworem „Ciała obce” i Magda Fertacz ze „Śmiercią Kalibana”. Te sztuki, podejmujące temat wolności politycznej i indywidualnej przedstawionej na motywach z życia byłego działacza Solidarności Adama/Ewy Hołuszko oraz temat nielegalnych imigrantów i ich wyzysk przez mieszkańców bogatego świata, były z pewnością radykalne i spotkały się z zainteresowaniem publiczności. Utwory dwóch niemieckich finalistów Michaela Decara „Jonas Jagow” i Wolframa Hölla „Und dann” („A potem”) zajmowały się egzystencją w zakamarkach wielkiego miasta Berlina i wolnym od tendencyjnego obrazowania wspominaniem dzieciństwa spędzonego w NRD. Piątą uczestniczką finału była angielska autorka Pamela Carter śledząca w „Skåne” rozpad rodzinnych związków. Po raz pierwszy wśród młodych talentów wystąpiła też grupa performerów Marcus & Marcus. Liczne spotkania z artystami, wręczenia nagród, koncerty, prezentacja wyników badań o teatrze, prowadzonych wspólnie z uniwersytetem FU Berlin oraz forum dla polityków od spraw kulturalnych wzbogacały szeroki program.